Zawieszam bloga

Blog zostanie zawieszony na czas nie określony, ale mam nadzieje ze kiedyś wrócę do prowadzenie tego opowiadania. Nie mam pomysłu na to opowiadanie. Ale to nie oznacza się przestane pisać.  Nadal powstaje drugi blog, który bardziej opisuje mnie i jest mi po prostu łatwiej go pisać. Próbowałam pisać kolejne rozdziały, ale zawsze po połowie wszystko kasowałam i tak od tygodni. Przepraszam, że was zawiodłam. Może pocieszeniem będzie drugi blog... Dziękuje za prawie 10k wyświetleń.

Wiecznie przegrana

INFORMACJA!!!

Hej, Hej, Hej!! 

Wiem, że dawno mnie tu nie było, ale spokojnie . POWRACAM! 

Niestety dzisiaj rozpoczął się rok szkolny , ale to nie zniechęca nas to tego aby czytać/ prowadzić to opowiadanie. W mojej głowie w czasie tych wakacji pojawiły się nowe pomysły, które zamierzam wykorzystać w opowiadaniu. Mam nadzieje, że ktoś tu jeszcze ze mną jest i pozostanie do końca tej historii. 

Żeby nie przedłużać. 

Najnowszy rozdział pojawi się niedługo, a mianowicie jestem w czasie pisania i postaram się go dodać jak najszybciej się da. Cierpliwości kochani . 

Dziękuję również za ponad 7k wyświetleń. To naprawdę wiele dla mnie znaczy. 

Z całego serca DZIĘKUJĘ WAM!! ♥ 

Spodziewajcie się nowego rozdziału !! 

Mam jeszcze jedną sprawę do was. A mianowicie... 

Serdecznie zapraszam do czytania mojego nowego opowiadania 

Wiecznie Przegrana

Mam nadzieje że wam się spodoba

ZACHĘCAM DO KOMENTOWANIA!! 

To bardzo motywuję do pisania kolejnych rozdziałów. 

No to do następnego.. 

Pytanie?

Hej , mam do was pytanie i oczekuje, że odpowiecie mi w komentarzach :D
Mianowicie wpadłam na pomysł na nowe opowiadanie, ale zupełnie inne niż to, które w tym momencie prowadzę. I chciałam się zapytać : CZY TO DOBRY POMYSŁ I CZY JEST KTOŚ CHĘTNY ABY JE CZYTAĆ? Fabuła opowiadania była by zupełnie inna niż ta. Bardziej tragiczna i smutniejsza niż teraz. OCZYWIŚCIE NIE PRZESTANE PISAĆ TEGO BLOGA!! O nie! Nigdy z niego nie zrezygnuje i doprowadzę go do końca. To jak pomożecie mi w dokonaniu decyzji Czy to dobry pomysł ?

♥♥ autorka♥♥

Czekam na wasze opinie :D 

Rozdział 11

Hej! Piszę to TU u góry bo wiem, że nie każdy czyta notkę pod spodem. Przepraszam, że dodaję rozdział dopiero teraz, ale miałam problem z internetem. Mam nadzieje, że mi to wybaczycie i nadal ze mną jesteście. Te komentarze dały mi motywację, ale nie mogłam sobie poradzić z brakiem weny. Mam nadzieję, że rozdział będzie wam się podobać i zostawicie po sobie ślad, w formie komentarzu. Dziękuję i życzę miłego czytania !!! ♥♥ autorka ♥♥

Alex's POV

Po ciężkim dniu w szkole otworzyłam wreście drzwi do domu. Przechodząc przez próg rzuciłam plecak w kąt i udałam się do kuchni aby zjeść co nie co. Wygrzebałam z lodówki jakieś jedzenie i udałam się na górę po drodze zabierając mój plecak. Odrobiłam prace domowa i ogarnęłam się.  Była dopiero 16 ,a O 18 byłam umówiona z Patrick’em . Zeszłam na dół , krzątając się po pomieszczeniach w domu, odnajdując swoje miejsce na krześle w gabinecie mojej mamy. Włączyłam telewizor, kładąc nogi na jej biurku, gapiłam się w jakiś bezsensowny program. Usłyszałam jak drzwi otwierają się, a po domu rozbiegł się dźwięk obcasów mojej mamy, wyszłam z pomieszczenia.

- Hej kochanie - krzyknęła ściągając buty i wchodząc do salonu.

 - Cześć

 - Wiesz jaki miałam ciężki dzien. Tom nawalił i cały artykuł pisałam sama. Emma zachorowała i cały dzień bez kawy. Jeszcze prezes chce zmienić okładkę na ten miesiąc i trzeba ją zaprojektować - nawijała a ja udawałam ze jej słucham. Moja mama była zastępcą prezesa w najchętniej kupowanym magazynie w Ameryce „ THE STAR” *

  - Yhmm. To ciekawie. - powiedziałam idąc w stronę schodów i słysząc głos mojej mamy nadal gadającej o swoim dniu pracy. Od czasu do czasu zadawała to „bezsensowne” pytanie jak tam w szkole?, ale przecież znała na nie odpowiedz. Weszłam po schodach  powolnym krokiem przekraczając próg mojego pokoju.

 –Czas się szykować- podpowiadała mi moja podświadomość

 Podeszłam do szafy wyciągając z niej nowa parę spodni i białą koszulkę z krótkim rękawem . Ubierałam się raczej w luźniejsze rzeczy, ale to nie oznaczało, że w mojej szafie nie znajdowało się sporo seksownych ubrań, które na pewno przyciągnęły by uwagę sporej grupy osób(  w większości facetów) Ubrałam jeansy na podobne Aladyn i wciągnęłam na siebie przyszykowaną bluzkę. Poprawiłam włosy i poszukałam nowych skarpetek. Założyłam wybrane i wzięłam do ręki iPhona.

 17. 24

Mam jeszcze trochę czasu. Usiadłam na łóżku i wzięłam laptopa na kolana. Posprawdzałam strony w internecie ale przyszła mi na myśl dzisiejsza rozmowa z Justinem. Ja ja niby mam nie wytrzymać z nim skoro spędziłam swojego życia będąc z nim. I to również on był przyczyną naszego końca, no i oczywiście interesy. To on oglądał się na lewo i prawo na każdej imprezie, a potem jak się domyślacie zdradzał z pierwszą lepsza dziwką. Byłam głupia że tego nie widziałam, aż kiedyś przyłapałam go na zdradzie z jakąś suką.

„Był ciepły wiosenny wieczór. Jak zawsze co piątek chodziliśmy z Justin’em na imprezy zaraz po wyścigach. I tym razem też tak było. Podjechaliśmy moim zwycięskim ferrari pod dom Ryan’a, kumpla Justin’a, który organizował imprezę. Już z ulicy docierała do nas głośna muzyka. Zaczekałam, aż chłopak wysiądzie i razem z nim udałam się do białego budynku. Przepychaliśmy się przez tłum tańczących ludzi, gdy dobiegł nas głos.

- Siema, Zakochani ! – krzyknął Ryan

- Jo, Butler!- odpowiedział Justin, a już po paru sekundach przywitali się swoim męskim uściskiem.

- Witam serdecznie w moich progach.- Zwrócił się do mnie podchodząc i całując mnie w dłoń, na co się zaśmiałam.

- Nieźle musiałeś popić co nie? – powiedziałam ukazując szereg moich białych zębów

- Jak chcesz być miły to, zaraz, że pijany. Zawsze wszystko musisz psuć, Jackson. – udał urażonego, ale na jego twarzy rozpromienił się przyjazny uśmiech.

- Dobra! Będziemy tak stać czy przyniesiesz nam coś do picia ? – zapytał Justin rozglądając się po pomieszczeniu, w którym panowało zamieszanie.

- A Pan Bieber nie ma rączek i nóżek, żeby sobie przynieść – odgryzł się Ryan, posyłając mu łobuziarski uśmieszek.

- A może mam i sam sobie przyniosę !- wyrzucił ręce w powietrze chcąc już odejść wraz ze mną ale coś mnie zatrzymało. Moją uwagę przykuła  jedna z dziewczyn, z którą ścigałam się dzisiejszego wieczoru. Jej długie czarne włosy spływały jej po ramieniu, a brązowe oczy świeciły się przez lampy które znajdowały się na parkiecie. Odwróciłam wzrok na twarz Justin’a , który oblizywał swoją dolną wargę i mierzył każdy centymetr ciała dziewczyny. Momentalnie wszystko się we mnie zagotowało, zapewne marzy już o tym aby w nią wejść tym swoim wielkim chujem. Normalka! Ominęłam chłopaka, podchodząc do przyjaciela „Mojego chłopaka”.

- Nie przyniósłbyś mi czegoś do picia. Najlepiej najmocniejszy alkohol jaki tu macie. – powiedziałam mu do ucha, aby tylko on mnie słyszał. Ryan skinął głową, przepraszając osoby z którymi rozmawiał i udał się do kuchni, by po chwili wrócić z plastikowym czerwonym kubkiem.

- Proszę – uśmiechnął się podając mi alkohol, który z chęcią od niego wzięłam. Po momencie, bardzo gorzka substancja spływała po moim przełyku, by po paru minutach zacząć działać. Wykrzywiłam usta w lekkim grymasie, oczekując aż Butler przyniesie kolejne kubki z alkoholem. Poczułam jak czyjeś ręce oplatają się wokół mojej tali lekko mnie przyciągając.

- Spuszczę cię na moment  z oka, a ty już podrywasz innych ?- szepnął mi do ucha Justin, a parę sekund później trzymałam już kubeczek z nieznaną mi substancją w ręku

- No Ryan, nie ładnie to tak podrywać dziewczyny swoich najlepszych kumpli- zaśmiał się składając szybki pocałunek na moim policzku.

- Ha ha. Zabawne Bieber. Zajął byś się nią a nie się uganiasz za innymi. Na twoim miejscu pilnował bym jej jak skarbu, żeby jej nie stracić, bo w tych czasach nie znajdziesz nikogo takiego jak Alex, stary! – powiedział przy okazji wymachując rękoma nam przed twarzą . Był już nieźle łyknięty, co było widoczne i słyszalne. Justin posłał mu tylko jeden ze swoich uśmiechów, chowając twarz w zagłębieniu mojej szyi.

- Bo wezmę sobie jego słowa na poważnie- zdołałam usłyszeć cichy szept chłopaka i cichutki chichot.

*

Byliśmy na imprezie już dobre 3 godziny, a już od 30 minut szukałam Justin’a nie mogąc go nigdzie znaleźć.

- Yo, Chaz ! – przywitałam się z chłopakiem, nadal rozglądając po pomieszczeniach. – Nie widziałeś gdzieś tego..no.. Justin’a? – zapytałam drapiąc się po karku.

- Widziałem – odpowiedział przyjaźnie. – Szedł chyba do łazienki. To na górze. ! – powiedział wskazując na schody. Posłałam mu tylko uśmiech i skierowałam się na schody, by po chwili znaleźć się na kolejnym piętrze tego pięknego domu. Szłam korytarzem, co jakiś czas zaglądając do pokoi, ale nigdzie nie mogłam znaleźć tej cholernej łazienki. Skręciłam w ostatni korytarz na tym piętrze stając przed idealnie białymi drzwiami łazienki. Zapukałam lekko w drewno, ale w odpowiedzi dostałam tylko ciche jęki. Nie wahałam się już, tylko pewnie nacisnęłam na klamkę od pomieszczenia. I to był chyba mój największy błąd, bo obrazem jaki ujrzałam po otworzeniu drzwi , był Justin z opuszczonymi spodniami do kostek, który wpycha swojego kutasa w cipkę jakiej pierwszej lepszej dziwki, a dokładniej dziewczyny, którą ścigałam się dzisiejszej nocy. Moja twarz nie wyrażała żadnych emocji. Po chwili ta dwójka zorientowała się, że nie są już chyba sami, bo odkleili się od siebie.

- Kurwa, czemu nam.. ALEX! – chłopak wytrzeszczył oczy ze zdziwienia, jak najszybciej podnosząc swoje bokserki z ziemi, i ubierając się

- Ja pierdole! Wiedziałam, po prostu Kurwa Wiedziałam ! – zaśmiałam się ironicznie po czym popatrzyłam jeszcze na zakłopotanego chłopaka i wyszłam z pomieszczenia

- Alex! Zaczekaj ! To nie tak jak myślisz! – Justin krzyczał za mną, nieudolnie próbując  zapiąć spodnie.

- DLA MNIE JESTEŚ JUŻ NIKIM! – krzyknęłam , zbiegając po schodach z zamiarem opuszczenia budynku.

- Ej , Jackson! A ty dokąd? – krzyknął Ryan stojąc w progu swojego domu.

- Dać dupy pierwszemu lepszemu frajerowi! – wysyczałam wsiadając w swoje auto, kierując się do pierwszego lepszego miejsca, gdzie będę mogła się upić i zapomnieć o wszystkim.”

 Mam wiele powodów, żeby go nienawidzić  , a to jeden z nich, ale dzięki zakładowi mam szansę się zemścić . Odechce mu się życia i pożałuje że mnie poznał. Czas na zabawę. Z moich rozmyślań wyrwał mnie dźwięk wibracji sygnalizujący otrzymanie wiadomości. Pospiesznie chwyciłam za urządzenie, przejeżdżając kciukiem po ekranie, odblokowałam telefon i przeczytałam SMS-a, którego dostałam od mojego przyjaciela.

Od Patrick

 
Czekam na ciebie juz pod domem.


-Jak to możliwe przecież jest.. Aha dobra 18.10 to wszystko wyjaśnia – powiedziałam sama do siebie uśmiechając się , pospiesznie odłożyłam laptopa i wyczołgałam się z łózka chwytając kurtkę i wsuwając telefon do kieszeni. Zbiegłam na doł, wpadając na korytarz, szybko ubrałam Supry. 

- Mamo nie czekaj z kolacja będę o 12.- krzyknęłam, w tym momencie trzaskając drzwiami, zeskoczyłam z altanki, szybkim krokiem podchodząc do czarnego Range Rovera. Rozsiadając się na miejscu pasażera przeniosłam wzrok na Patrick’a

.  –Yo, Alex  - Powiedział Pax z uśmiechem.

 - Siem - odpowiedziałam witając się „tym” męskim sposobem z chłopakiem.

 - No to gdzie jedziemy? Jakiś bar albo panorama? - rzucił propozycje łapiąc ramieniem fotel na którym siedziałam.

 - Najpierw bar potem panorama- oznajmiłam posyłając mu przyjazne spojrzenie na co chłopak lekko zachichotał.

 - Oczywiście piękna - odpowiedział zapalając silnik i ruszając. Podczas drogi gadaliśmy o wszystkim jak to przyjaciele. Zazwyczaj śmiejemy się z dzieciaków, ze szkoły lub po prostu omawiamy interesy. Dojechaliśmy do naszego ulubionego baru „u Betty”. Frytki tutaj to niebo w gębie. Wysiadłam z samochodu czekając aż Patrick do mnie dołączy. Gdy zamknął samochód, podbiegł do mnie obiejmując mnie w tali i tak weszliśmy do środka śmiejąc się i rozmawiając. Usiedliśmy przy naszym stoliku. Podeszła do nas młoda blondynka, która zapewne była kelnerką.

  - Witam - powiedziała wysokim głosem - Jestem Mellani i będę was obsługiwać. Jakie są pańskie zamówienia? - spytała posyłając miły uśmiech.

 - Cheeseburgera i cole, poproszę- oznajmił bawiąc się palcami i posyłając dziewczynie uśmiech  - o i jeszcze jedno... A w bonusie można prosić o numer ślicznej blondynki stojącej przede mną. - oznajmił a dziewczyna lekko się zarumieniła posyłając mu prześliczny uśmiech. Przez chwilę jeszcze wymieniali się uśmiechami, ale dziewczyna przeniosła wzrok na mnie


- Poproszę duże frytki i sok. - oznajmiłam. Kelnerka  ostatni raz spojrzała na Pax’a zapisując coś w notesie, „zapewne zamówienie, idiotko ” – dogryzała mi podświadomość  i odeszła. 

- Ty to każda wyrywasz. - powiedziałam nadal śledząc  blondynkę wzrokiem

 - Trzeba korzystać z życia stara. A jeżeli jest co wyrywać to czemu nie spróbować . Popatrz tylko na jej nogi. Boskie. - w jego glosie słychać było coś w stylu. „Ruchałbym wszystko co się rusza”. Oni zawsze o jednym.


- Serio? Jakoś mnie to nie rusza. Zaliczyłbyś każda tak samo jak Bieber. - oznajmiłam odchylając się do tylu i czekając na zamówienie.

- Ciebie też bym ruchnął. Czekam tylko na okazje. – zaśmiał się na co dostał kopnięciem w nogę.  Po paru minutach do naszego stolika przyszła ta sama dziewczyna. Postawiła tace z zamówieniem i odeszła. Frytki, Cheeseburger, cola, sok i mała, żółta karteczka. Patrick wyciągnął rękę zabierając jedzenie po czym pochwycił karteczkę i wsunął ją do kieszeni, posyłając zwycięski uśmieszek , popatrzył na mnie 

- A mówiłem ze każda na mnie leci - nie wiedziałam co mam zrobić. Wybuchnąć śmiechem czy go zripostować . A może wszystko naraz. Zaśmiałam się tylko pod nosem, zabrałam frytki ze stołu i zaczęłam zajadać.  Kończąc jedzenie jeszcze kilka razy zmierzyłam kelnerkę która dala numer chłopakowi .  Na moje oko należała raczej do „tych” łatwych. Miała może ok.  19 lat ale dała bym mniej bo przez make-up wyglądała na starsza. Wstałam odkładając pudełko po frytkach na tace i wycierając ręce w spodnie

 - Zaraz wracam idę umyć ręce - oznajmiłam chłopakowi siedzącemu przy stol, gdy ten dokańczał jeszcze  swojego cheeseburger. Pokiwał głową a ja skierowałam się w stronę toalet. W czasie drogi rozglądałam się po barze i patrzałam przez duże okna co dzieje się na zewnątrz. Przejechała wzrokiem po szybie i nagle zobaczyłam chłopaka i dziewczynę całujących się na masce. Przypatrzyłam sie chłopakowi, który obmacywał dziewczynę po tyłku. Supry, spodnie opuszczone do kolan, tatuaże pokrywające ręce. Nie kto inny jak sam Justin Bieber.  Uśmiechnęłam się pod nosem obserwując to robią. Stali oparci o maskę samochodu i po prostu się lizali. Blondynka napierała na Jusa a on błądził rękoma po całym jej ciele. Tak Justin! Tak weź ją na tej masce! Wywróciłam oczami po czym poszłam do toalety. Umyłam ręce a z kieszeni wyciągnęłam gumę do żucia którą włożyłam do buzi. Podeszłam  z powrotem do stolika przy którym siedział Patrick z kelnerką.

  - Cześć - rzuciłam i posłałam uśmiech dziewczynie . Uśmiechnęła się, a gestem dłoni się ze mną przywitała. - Nie chciałabym wam przerywać no ale wiecie spieszy nam się troszeczkę. Nie prawdaż Patrick? - spojrzałam na niego jak na jakiegoś idiotę. On tylko się uśmiechnął i   z powrotem spojrzał na blondynkę. 

  - Przepraszam Mellani ale muszę lecieć- oznajmił wstając i odchodząc ze mną. 

*

- Serio? Trzeba było do niej nie zarywać skoro nie chciało ci się z nią gadać. - powiedziałam stać już przy samochodzie.

 - Przyszła jak poszłaś do toalety. Śliczna to może jest ale pusta. - oznajmił śmiejąc się.

- Widzisz trzeba było posłuchać swojej najwspanialszej przyjaciółki i nie próbować jej przelecieć najszybciej jak się da, skarbie –powiedziałam nadal się śmiejąc, otworzyłam drzwi i rozsiadłam się  na miejscu pasażera. Nie wiem czemu ale to było zabawne. Dzień jakiegoś śmiechu. Najpierw w szkole, Potem tu i jeszcze to „mistrzowskie” wytrzymanie ze mną miesiac. Jak on to mówił. Że da rade.- zadrwiła moja podświadomość . Nie sadze. Popatrzyłam na Patricka wkładającego kluczyki do stacyjki./

  - To jak teraz panno? - spytał zanim ruszył  - romantyczny spacer po panoramie i podziwianie zachodzącego słońca? – zaśmiał się

- Oczywiście milordzie - odrzekłam po czym wybuchliśmy śmiechem a Pax ruszył. 

*

- Nie wiem dlaczego ale kocham to miejsce- powiedziałam siedząc rozłozona na trawie a całe miasto lśniło w zachodzie słońca. 

- Tez je kocham. A zwłaszcza ze obok mnie siedzi prześliczna dziewczyna. - oznajmił Patrick spoglądając na mnie. Nie wiem dlaczego ale traktowałam go jak brata. Był dla mnie wszystkim.


- Kocham Cię - powiedziałam opierając głowę o jego ramie. Pax uśmiechnął się i objął mnie ramieniem. 

- Tez Cię Kocham siostro. Jesteś dla mnie najważniejszą dziewczyna na świecie i nie pozwolę cię skrzywdzić żadnemu skurwielowi.

 Uśmiechnęłam  się pod nosem. 

- Czyli mam się bać? - spytałam podnosząc głowę i spoglądając na niego.

  - Oj cicho młoda. Wszystko psujesz. - mruknął po czym parsknęliśmy śmiechem.

 Miasto wyglądało bosko w świetle zachodzącego słońca. 

- Jestem Ciekaw co zrobił by Bieber gdyby dosiedział się ze kogoś masz - powiedział Patrick ni zowąd ni stad. Spojrzałam na niego i wtedy mnie olśniło.

 - Jesteś geniuszem - powiedziałam całując go w policzek i wstając z podekscytowaniem.

 - Wiem nie musisz mi tego mówić - odpowiedział ze śmiechem  - a jak objawił się mój geniusz? - spytał po chwili. 

- Powiem ci później jak ogarnę temat. Pytanie jeszcze. Który chłopak wzbudza najwięcej zazdrości kiedy przy nim stoję. - spytałam  - Ale w stosunku do mnie czy kogoś innego na przykład  Bieber’a?

 - W stosunku do ciebie.. Zaraz zaraz- powiedziałam potrząsając głowa. - jak w stosunku do Bieber’a? To on jest zazdrosny. - spytałam z zaciekawieniem. 

- On zazdrosny?. On by zabił. - zaśmiał się ukazując rząd  swoich białych zębów .

  - Aha. - odpowiedziałam krótko ze zdziwieniem.


- Jak widzę ciebie ze Sparks’em to mam ochotę go zabić. Jay tez go nie znosi tak samo jak on jego. A ten syf się w tobie buja od kiedy przyszłaś do naszej szkoły. - Oznajmił patrząc pusto przed siebie i nad czym myśląc. 

- Sparks? Który to? - spytałam

 - Te którego tydzień temu spławiłaś przy swoim aucie.

 - Aaa ten frajer. Dzięki bro. - odparłam i jeszcze raz pocałowałam go w policzek. Siedzieliśmy tak dopóki słonce nie zaszło całkiem. Potem zebraliśmy swoje tyłki z trawy, a Patrick odwiózł mnie do domu.  - Siem - rzuciłam wychodząc z samochodu.  - Pa - odpowiedział chłopak a ja zamknęłam drzwi. Miałam genialny pomysł. Możemy spotykać się z kim chcemy. A ja mam zamiar to wykorzystać a będzie mi potrzebny do tego David Sparks, kapitan drużyny koszykarskiej. I Patrick i Justin lubią grać w kosza i są w drużynie. Idealny pomysł aby doprowadzić Jusa do obłędu. Bedzie błagał żebym przestała spotykać się z Davidem. Weszłam znudzona po schodach do mojego pokoju, aby rozebrać się i przebrać w bardziej wygodne rzeczy. Ubrałam dresy, a następnie wskoczyłam do łóżka, układając się w wygodnej pozycji do spania. Jutrzejszy dzień będzie bardzo ciekawy. 

Justin’s POV


Była już 12  w nocy a ja nadal nie mogłem zapomnieć o jej słowach.

Będziesz błagał żebym została.

Nie wiem co  miała na myśli, ale nie przejmowało mnie to zbytnio. Wróciłem wspomnieniami do spotkania z słodziutką blondynką, którą zaliczyłem po 2 godzinach znajomości. Szybki numerek i po wszystkim. Leżałem na łóżku i bezsensownie gapiłem się w sufit. O co jej kurwa chodziło. To nie daje mi spokoju. Zamknąłem oczy ale ukazała mi się twarz Alex.

- Ja pierdole, Bieber co się z tobą dzieje?- moja podświadomość bez ustanie zadawała to samo pytanie.

-Zbyt idealna.- odpowiedziałem na jej pytanie.

- Stary, ty weź się lepiej w garści, bo niedługo to ty będziesz latał za nią jak piesek.

- Kurwa! Zamknij się w końcu!

 Zakład był idealnym sposobem aby niedługo krzyczała moje imię. Zawsze miałem to co chciałem i tym razem tez tak będzie. Przykryłem się kołdra i odwróciłem sie na bok. Już niedługo ona bedzie tylko moja. Obiecuje.

***

ROZDZIAŁ NIE SPRAWDZONY I DODANY NA SZYBKO !!

no to spotykamy się znowu ale teraz na dole :D mam nadzieję że wam się podobało i zostawicie komentarz. Cieszę się że w ogóle, ktoś to czyta!! Dzięki za ponad 5 tysięcy wyświetleń. JESTEŚCIE KOCHANI!! ♥ 

Ściskam :D 

Rozdział 10

WAŻNA NOTKA POD ROZDZIAŁEM!

Alex's POV

 Stając przed drzwiami do gabinetu dyrektorki zatrzymałam się, odwracając twarzą do Justin’a

 - Nie odzywaj się jeżeli nie zostaniesz zapytany. Ja wszystko załatwię. - ostrzegłam

- Tak jest skarbie – zasalutował, a na jego twarz wkradło się rozbawienie

 - No i właśnie! Skończ z tym „skarbie”,  bo ci wyjebie- powiedziałam chwytając za klamkę od drzwi. Lekko zapukałam , a po chwili słysząc było głos mówiący ciche  „proszę”. Otworzyłam drzwi i weszłam do środka rzucając plecak obok fotela, na którym usiadłam. Siadając powiedziałam „Dzień Dobry” po czym zarzuciłam nogi na jej biurko.

 - Przyprowadziłam Bieber’a - wskazałam głowa na chłopaka który stał obok drzwi. Lekko się uśmiechnął patrząc na panią Callon i podchodząc do drugiego fotela siadając na nim.

 - To po co tu przyszliście? – spytała spokojnie dyrektorka opierając podbródek na dłoniach.

- Bo ja wiem. Ta Geografica znowu się dojebała. - oznajmiłam rozglądając się po pomieszczeniu. - przeniosła pani ta szafę. Bo jeszcze w czwartek stała tam - pokazałam na miejsce obok okna gdzie teraz stał stolik. Pani Callon lekko uniosła kąciki swoich ust wykrzywiając je w delikatny uśmiech

 - Mogłam się domyślić , że przysłała cię Pani Peterson- zaśmiała się wstając i podchodząc do ekspresu. - Herbaty? - spytała trzymając dzbanek w ręku.

 - A w sumie chętnie. Lepsze to niż siedzieć z ta baba w jednym pomieszczeniu. -  mruknęłam. Jus uważnie przyglądał się na zmianę raz mi, a raz dyrektorce .

Pewnie dziwi was dlaczego odzywam się tak przy dyrektorce i traktuje ja jak kumpele. Nie oszukujmy się. Pani Callon to świetna kobieta. A jak się bywa u niej codziennie to zdarzyłam się z nią zaprzyjaźnić.

Siadając podała mi i Justin’owi herbatę

. - A ciebie Bieber co sprowadza? - spytała z ciekawością wiedząc, że nie będzie to jej ostatnie spotkanie z naszą dwójką.

 - Drobna sprzeczka. - oznajmił podnosząc  się, ale powstrzymałam kładąc dłoń na jego udo.

- Po co się spieszyć?. Daj mi wypić herbatę. - mruknęłam.

 Gadaliśmy z panią Callon jeszcze z 15 minut, a następnie udaliśmy się do klasy. Śmieliśmy się z chłopakiem prawie ze wszystkiego, Omawiając zasady zakładu.

 1. Jeżeli Justin wygra zakład to będę zmuszona z nim być kolejny miesiąc

 2. Jeżeli wygram ja, mogę nim pomiatać i wykorzystywać go do moich celów kiedy tylko chce

3. Jeżeli któreś z nas zakocha się w drugiej osobie momentalnie przegrywa.  (chyba, że druga osoba się nie domyśli)

4. W sytuacjach „naprawdę ciężkich” nie można zabić drugiej osoby

 5. Nie jesteśmy o siebie zazdrośni i możemy spotykać się z kim chcemy.

 Najważniejsza była chyba zasada 3. Ja omówiliśmy dokładnie z każdym szczegółem.

 - Od dzisiaj - mruknął Justin.

- Zgoda. - mruknęłam otwierając drzwi do klasy i przechodząc koło Peterson. Posłałam jej spojrzenie pełne nienawiści, na co ona mruknęła oburzona.

- Zajmij swoje miejsce Jackson. A ty Justin usiądź gdzie chcesz. - uśmiechnęła się przyjaźnie do niego, lekko się rumieniąc. Była Panna i miała może z 25 lat.

Czyżby panią Christen Peterson zauroczyła się Biebsem?

 Zaśmiałam się pod nosem widząc jak czerwieni się na widok chłopaka. Justin usiadł obok mnie i cały czas pstrykał mnie w łydkę. Zaczął ze mną pogrywać. Nie minęło dłuższej niż piec minut gdy zadzwonił upragniony dzwonek. Tak nareszcie wolność. Nareszcie  spokój od tej szmaty. Pomyślałam wychodząc z klasy i kierując się w stronę szafki.

 Justin's POV

  Ten zakład mógł być dobrym rozwiązaniem. Postanowiłem się z nią trochę podroczyć. Usiadłem z nią w ławce i co jakiś czas pstrykałem albo szczypałem ja w łydkę.

 - Jay przestań- mruknęła nie patrząc na mnie. Nogi miał owinięte wokoło krzesła, wiec miałem ułatwione zadanie. Pstryk. Zwróciła głowę w moja stronę i posłała kolejne gniewne spojrzenie zabierając nogę i wyciągając ja do przed. Uśmiechnąłem się pod nosem, bo doskonale wiedziałem, że nie znosi, gdy się tak robi. Rzuciłem długopis pod ławkę.

-Bieber! Co ty robisz? - spytała pani Peterson z lekkim uśmiechem.

 - Długopis mi spadł pani profesor. -odchrząknąłem i spojrzałem na Al która obserwowała każdy mój ruch. Nachyliłem się pod ławkę, chwytając długopis i jednocześnie wykonując mocne uszczypnięcie. Podnosząc nogi uderzyła kolanami w ławkę.

- Ty kretynie - wysyczała z uśmiechem, ale przez ból. Po klasie rozbiegł się dźwięk dzwonka. Alex pospiesznie wyszła z klasy nawet się nie żegnając. Na moja twarz wkradł się uśmiech gdy obserwowałem jak dziewczyna  przeżuwając gumę wychodzi z pomieszczenia poprawiając włosy. Była taka... Pociągająca. Gdyby stała bliżej wziął bym ja na ławce.

Miłem już wyjść gdy usłyszałem głos pani Peterson. 

- Justin - prawie szepnęła - Tak pani Psor? - spytałem żując gumie i odwracając się w jej stronę.

 - Chciała bym dowiedzieć się.. Czy byłeś dobry z geografii? - spytała lekko sie rumieniąc.

 - Oczywiście że.. Nie. – Parsknąłem nieopanowanym śmiechem

- Uff zrobiło się tak jakoś gorąco - machnęła ręką przed twarzą, a druga odpięła guzik od koszuli. Spojrzałem na nią, a na moje oczy ujrzały kawałek jej kobiecych kształtów. Młoda nauczycielka zaczęła poruszać swoimi atutami podchodząc do tablicy i powoli ja zmazując.

 - A szkoda- powiedziała uwodzicielsko - bo bez problemu mógł byś mieć piątkę a nawet szóstkę. - uśmiechnęła się ,opierając się  jedną rękę o ławkę. Oblizałem dolna wargę spoglądając na nią. Aww gorąca...

 - Heh nie sadze. Ale dziękuje a teraz pani wybaczy ale się spieszę. - oznajmiłem cofając sie powoli do drzwi. Posłała mi uśmiech i zapisała cos w dzienniku. Wyszedłem z klasy przemierzając szkolny korytarz.

- Pax! - krzyknąłem dostrzegając chłopaka gadającego z jakim kolesiem. Spojrzał na mnie żegnając się z kolegą męskim uściskiem, kierując się w moją stronę.

 - Hej Jay. Co jest grane? - spytał stając przede mną.

 - Co wiesz o Peterson? - spytałem zaciekawiony. Patrick spojrzał na mnie ze zdziwieniem.

 - Zależy o której? – uniósł kąciki ust ukazując swoje perłowe zęby.

 - Tej od geo - oznajmiłem trochę z irytacja.

 - Wysoko mierzysz Bieber - Pax wybuch śmiechem ale zaraz się ogarnął. Posłałem mu gniewne spojrzenie nadal oczekując na odpowiedz na wcześniejsze pytanie - Christen to siostra  Amandy. Pracuje u nas od początku tego roku. Jest młoda i gorąca , zreszta tak samo jak Amanda . - zaśmiał się oblizując usta. - A co czyżby nasza ułożona pani profesor cię uwodziła. No gadaj jak na spowiedzi stary. - oznajmił szurając mnie w ramie abym cos mu powiedział. Zaśmiałem się pod nosem widząc w oczach Patrick’a ciekawość.

- No tak jakby stary. Ale jakoś takie laski mnie nie odchodzą. Mam teraz inna na głowie. - zaśmiałem się wyjmując książkę z szafki.

 - Oo widzę Bieber już zalicza. - Zaśmiał się sarkastycznym śmiechem opierając plecami o szafki

. - Nie wyrywam, tylko się założyłem. – oznajmiłem, a Patrick posłał zdziwione spojrzenie

. - Z kim? - spytał z nie dowierzaniem. Jakby nie mógł pojąc słowa zakład.

- Z Alex - powiedziałem zamykając szafkę i ruszając w stronę klasy.

 - Czy myślę że myślę o tej samej Alex co ty?! - wyrecytował jakieś pytanie ,a mnie powoli to bawiło.

- Zależy o kim myślisz?- spytałem z głupkowatym uśmieszkiem

 - Jus nie udawaj idioty. Chodzi mi i Jackson. - odparł. Czy ta dziewczyna naprawdę była taka zagadkowa i tajemnicza że wszyscy dziwili się że w ogóle z nią gadam?.

 - Co jest w niej ze tak się kurwa dziwisz - spytałem zaciekawiony. Ale widząc jego reakcje pomyślał chyba że jestem skończonym debilem zadając takie pytanie.

- i ty jeszcze się pytasz? To najgorętsza dziewczyna w całej klasie nie wspomnę że w szkole. Nie jeden próbował do niej zagadać ale zaraz po nim jechała i odprawiała z kwitkiem. A ty tak po prostu mi mówisz mi że się z nią założyłeś i w ogóle o co? Jak mogę wiedzieć - Czemu on tak dużo gadał?. Wywróciłem oczami orientując się, że doszliśmy pod klasę w której obydwoje mielimy lekcje.

- O to ze nie wytrzyma ze mną miesiąca. - burknęłem z irytacja.

- Powodzenia Bieber. –poklepał  mnie po ramieniu z sarkastycznym uśmieszkiem i rozbawieniem w oczach. Czy on nie wierzył ze wygram?. Ja pierdole!. Rozsiadłem się w ławce co jakiś czas spoglądając na Alex. Lekcja jak zwykle przebiegała nudno. Dziesięć minut przed końce lekcji drzwi do sali otworzyły się, a do klasy wszedł policjant. Przywitał się ze zdziwiona nauczycielka po czym wyszli z sali. Co jeżeli tu chodzi o Alex?. Jeżeli zatrzymają Alex to polecimy wszyscy. Spojrzałem na dziewczynę,  która siedziała i na nic nie zwracała uwagi. Po chwili drzwi do klasy ponownie się otworzyły a policjant wszedł do srodka za nauczycielką

 - Kortez i Jackson. Proszę ze mną - powiedział podchodząc bliżej. Wstali ze swoich ławek posyłając sobie dziwne spojrzenie i udali się za gliniarzem.

 Alex's POV

Wyszliśmy z sali z policjantem i udaliśmy się do gabinetu dyrektorki. Kolejny raz dzisiaj , Jezu jakie to meczące . Wchodząc do pomieszczenia gliniarz przywitał się z panią Callon. Zasiadając na fotelu śledziliśmy wzrokiem policjanta.

 - Jesteście podejrzani o handel i zażywanie narkotyków oraz liczne bojki. - oznajmił spoglądając na nas. Popatrzyłam kątem oka na Patrick’a. Jego twarz była spokojna, nie pokazywała żadnych uczuć zresztą tak samo jak moja. Nie brałam Nie paliłam.. Pic piłam ale na imprezach.

 No po prostu aniołek.

 Wiec było pewne ze nic nam nie udowodnia. Policjant zadał jeszcze parę pytań i zanotował wszystko w notatniku. Po szkole rozbiegł się dźwięk dzwonka. Wyszliśmy z gabinetu idąc w stronę naszych szafek.

- Co oni się tak kurwa do nas przyczepili.? - powiedział Pax z irytacja. Uśmiech wkroczył na moją twarz gdy przypomniałam sobie pytania gliniarza .

„ Czy wiecie może jakie inne osoby mogą handlować- zapytał z nadzieja w głosie a my wybuchliśmy śmiechem. ”

- Nie zauważyłeś że gdy zawsze jest jakaś akcja to jest tak Kortez i Jakson. To my rządzimy tym syfem.- powiedziałam ,a Patrick posłał mi tylko spojrzenie.

 - A tak poza tym to Co Bieber ma w sobie ze każda z was za nim lata? - spytał uśmiechając się głupkowato

 - Co masz na myśli? – stanęłam w miejscu gapiąc się w jego uśmiech

 - Słyszałem o waszym zakładzie - oznajmił uśmiechając się od ucha do ucha. Zmierzyłam go wzrokiem, cicho chichocząc

. - Założyłam się z nim ze nie wytrzyma miesiąca z jedną dziewczyna. Bieber zaraz będzie szukał jakiejś laski do pieprzenia. On zmienia dziewczyny jak rękawiczki wiec nie wierze żeby wytrzymał z jedna miesiąc. - zaśmiałam się powoli idąc w stronę szafek. Pax objął mnij w około tali.

- On już go przejebał. -powiedział na co wybuchliśmy śmiechem. Odłożyłam do szafki książki żegnając się z Patrickiem i idąc przez korytarz. Umówiłam się z nim na później wiec już miałam ochotę być w domu. Otworzyłam frontowe drzwi mijając liżąca się parę i kilku pierwszaków. Na mój widok odsunęli się z drogi. Przeszłam lekceważąco obok nich ale wiedziałam ze się boja. Wyciągnęłam z kieszeni kluczyki odblokowując moje piękne auto. Już chciałam do niego wsiadać gdy usłyszałam piskliwy głosik Cat.

- Ej stara słyszałaś newsy? - spytała z uśmiechem na twarzy. Miło była widzieć ją szczęśliwa.

- No dajesz - oznajmiłam opierając się o  masce, a  Cat usiadła obok mnie.

- Słyszałaś ze pani Peterson leci na Bieber’a? - oznajmiła pytająco. To już wiem co miał na myśli Pax mówiąc każdą. Chciałam coś powiedzieć  ale Cat nie dała dojść mi do słowa.

 - A najlepsze jest to ze Amanda też buja się w Jay’u. Wiec oby dwie siostry się w nim bujają. - powiedziała podekscytowana. Otworzyłam buzie aby coś powiedzieć ale Cat nadal nie dawała mi prawa głosu. \

Czy wspominałam już że jest mega gadułą ? Jak nie to właśnie to mówię!

 - O i słyszałam o waszym zakładzie. Nie złe jaja. Logiczne że Biebs przegra. - powiedziała z przekonaniem i wybuchając swoim uroczym śmiechem. – Justin nie wytrzyma bez pieprzenia dłużej niż jeden dzień wiec to jest przeciez to nie realne? - kontynuowała a ja byłam coraz  bardziej rozbawiona całą tą sprawą

. - Tsaa też w to nie wierze. - powiedziałam niskim tonem.

- Nie ale wiesz konkurencja rośnie. Siostry Petson uderzają. – oznajmiła pokazując zabawną minę i śmiejąc się przy okazji Oby dwie nie mogłyśmy się opanować ale wpadł mi do głowy jeden świetny pomysł. Na mojej twarzy pojawił się cwany uśmieszek.

- Nie kochana. Nie mam się o co bać, bo  teraz Justin Bieber jest mój i to ja nim rządzę, Skarbie - oznajmiłam cicho chichocząc. On jest mój. I żadna szmata sie do niego nie zbliży. Nie dopóki trwa zakład.

***

KOMENTUJCIE BO INACZEJ ROZDZIAŁY NIE BĘDĄ SIĘ POJAWIAĆ A BLOG PRZESTANIE ISTNIEĆ !!!

Hej! Jestem :D Przepraszam, ze tak długo mnie nie było ale problemy zdrowotne i ogólnie wakacje nie pozwoliły mi dodać rozdziałów, ani nawet pisać. Wiem, że rozdział do bani ale mam nadzieje ze zostaniecie i będziecie czekać na kolejne rozdziały. ROZDZIAŁ NIE JEST SPRAWDZONY !!! 

No to do następnego :* 

Wyjeżdżam...

Cześć. 

Wiem zawodzę was cały czas. Tym jakie są rozdziały, że ich nie dodaje, ale jest to spowodowane całą tą sytuacją jaka mnie otacza. Wyjeżdżam i bardzo ale to bardzo was przepraszam, ale nie mogłam napisać tego rozdziału. Jak wrócę postaram się dodać bardzo dobry rozdział, bo w ośrodku w którym będę nie można mieć laptopa ani nic innego. Ale również nie ma KOMENTARZY które są dla mnie ważne. Zostawiliście mnie i z dnia na dzień mam coraz większą ochotę zakończenia tego wszystkiego. Mam nadzieje że to KTOŚ przeczyta i coś wasz ruszy... Ściskam ♥ 

+ 

Dziękuję za ponad 4 tysiące wyświetleń i parę tych komentarzy. Zakładka Bohaterowie jest odnowiona i mam nadzieje, że tam zajrzycie. Jeszcze raz Dzięki ♥ 

Rozdział 9

CZYTASZ=KOMENTUJESZ 

 Justin’s POV

  Kurwa nie wierze. Wyrzuciła mnie jak jakiegoś psa z samochodu i zostawiła w lesie. Pożałuje ,że to zrobiła. Obiecuje. Stałem osłupiały patrząc jak samochód znika za mgła. Doskonale znałem drogę, bo ogarnęliśmy teren zanim tu przyjechaliśmy. Przecież ktoś musiał znaleźć tego gangstera i go uprowadzić.

„- Kurwa gdzie on jest?! – wrzasnąłem na jednego z członków jego gangu trzymając broń przy jego skroni.

- Zabawia się z jakimiś dziwkami – powiedział zestresowany uciekając wzrokiem.

- Dziękuję – odpowiedziałem sarkastycznie i nacisnąłem na spust. Po pomieszczeniu rozniósł się huk, a facet runął na ziemie . Szybkim krokiem skierowałem się na piętro, gdzie byłem pewny ze zastanę Stefano i nie myliłem się. Kopnięciem otworzyłem drzwi do pomieszczenia, w którym znajdował się „ burdel”

- Verdie ? – zapytałem wyjmując tajemnicza strzykawkę z kieszeni

- Tak . – odpowiedział pewnie

- To już twój koniec , kolego – wypowiedziałem wbijając igłę w jego skórę a on osunął się na krześle, spadając na podłogę. Do pokoju wbiegli chłopacy zabijając wszystkich „niepotrzebnych” w pomieszczeniu i wzięli ciało ofiary.

- Gdzie teraz , Justin ? – spytał Paul, wrzucając  bezwładne ciało do bagażnika

- Do magazynu. – odpowiedziałem paląc papierosa, wpatrując się w pustą przestrzeń przede mną.

- A potem? – dodał Christian .

Tacy niedoświadczeni

- A potem czeka go piekło – oznajmiłem wybuchając złowieszczym śmiechem.  ”

Wyjąłem mojego iPhona i napisałem SMS-a do John’a. 

Do: John

Kurwa co to miało być. Jeżeli nie wrócicie się po mnie za 5 minut to obiecuje ze zajebie Alex za to co zrobiła.


Wyślij. Schowałem telefon do kieszeni i ruszyłem w kierunku gdzie pojechał samochód. Za jakiś jebany pocałunek który nid zdarzył się pierwszy raz wypierdala mnie z mojego auta. Szmata. Moj telefon zawibrował a ja odczytałem wiadomość.

 Od :John


Masz się pieprzyc a ona ma cię w dupie. Jak ogarniesz swój parszywy ryj to zawróci.

  Zatkało mnie. Od kiedy ona taka była. Ale podobało mi się to. Na moja twarz wkradł się cwany uśmieszek. „Ona jeszcze będzie moja”

 Alex’a POV

  Jechaliśmy przez las, gdy nagle telefon jednego z chłopaków zadzwonił. Nie odrywałam wzroku od leśnej ścieżki i nadal próbowałam się uspokoić po kłótni z Bieber’em.  Nie rozumiem jaki on ma problem ze sobą. Zgrywa Badboy’a , a tak naprawdę gdybym chciała był by już martwy, ale nie mogę zaprzeczyć, że był dobry w tym co robił. Nagle z zamyśleni wyrwał mnie John. 

- Bieber mówi, że mamy po niego wrócić, bo inaczej cię rozpierdoli.

 -Niech się kurwa pieprzy. Nie potrafił zatkać swojego parszywego ryja to dostał nauczkę. A jak mi się jeszcze będzie chciało to za to co zrobił go wykastruje. Rozumiemy się? - syknęłam opierając głowę o rękę,  która znajdowała się na oknie. Zobaczyłam jak John pisze SMS-a do Justin’a,  śmiejąc się pod nosem. Na mojej twarzy pojawił się chytry uśmieszek.

 Bawi się w pośrednika. No nieźle

 Zatrzymaliśmy się na jakiejś łące po środku lasu. Chłopacy wyskoczyli z samochodu, wyciągając z bagażnika zwłoki.

- Tu będzie dobrze. - mruknęła  sama do siebie . Chłopacy położyli ciało na łące, po czym obrzucili je jakimiś zużytymi oponami i starymi kartonami, które mieli w samochodzie. Wzięłam bańkę z benzyną i oblałam nią stertę. Obeszłam ja dookoła  trzymając  w ręce pochylona bańkę z której wylewała się substancja. Wzięłam od Max’a zapalniczkę, wyciągając w miedzy czasie paczkę papierosów z tylnej kieszeni i wkładając szluga pomiędzy wargi. Urwałam kawałek kartonu poczym go odpaliłam oraz papierosa i rzuciłam na stertę. Momentalnie ogień opanował górę śmieci przede mną . Patrzyłam na swoje dzieło.

- I to się nazywa dobra robota.- mruknęłam pod nosem patrząc na ogień. Poczekaliśmy aż wszystko dokładnie się wypali łącznie z ciałem nieboszczyka. Ugasiliśmy pozostałości po ognisku przekopując ziemię i nie zostawiając po sobie ani jednego śladu. Wsiadłam z powrotem na miejsce kierowcy, a obok mnie usiadł John. - Zamierzasz zabrać Bieber’a z tego lasu czy nadal masz go w dupie?- zapytał gdy oddaliliśmy się już od wcześniejszego miejsca

 - Jeszcze nie wiem. - odpowiedziałam nie odrywając wzroku od przedniej szyby.

 - Mam pomysł. - oznajmił nagle Dann.

 - Młody lepiej nas nie olśniewaj swoimi pomysłami bo wiesz jak to się kończy. - mruknął Max śmiejąc się pod nosem. Na twarze wszystkich wkradł się uśmiech a po chwili wybuchliśmy śmiechem. Rzeczywiście pomysły Dann’a nie zawsze wypalają i są idiotyczne ale z tego słynie ten chłopak. Na przykład, raz musieliśmy gasić naszą piwnicę, bo jego genialny pomysł polegał na stworzeniu bomby lub innym razem odbieraliśmy do z lotniska w Los Angeles, po jego nie udanych próbach naprawienia kontaktów, pomimo iż już dawno porozumieliśmy się z tamtymi Przejechaliśmy kilka set metrów a naszym oczom ukazała się sylwetka chłopaka. Bieber szedł z dłońmi w spodniach i opuszczona głowa. Chłopacy równo chrząknęli, kiedy zorientowali się ze nie zamierzam się zatrzymać.

- Ja pierdole- syknęłam - No dobra. - powiedziałam podirytowana zatrzymując samochód obok Justina. Chłopak wsiadł do tyłu i odraz posłał mi spojrzenie mowiace ze jak dojedziemy to mam przesrane. On mi może. Naskoczyć jedynie. Dojechaliśmy na miejsce po 20 minutach. Wysiedliśmy z samochodu a Bieber automatycznie podszedł do mnie przyciskając mnie doauta. Chłopacy bacznie obserwowali co ma zamiar zrobić.

- Zrób tak jeszcze raz a przysięgam, że niedługo będziemy chodzić na twój grób- ostrzegł. Patrzyłam na niego jak na idiotę,  po czym nie mogąc się opanować  parsknęłam mu śmiechem w twarz i się odsunęłam.

 - Zabawne Bieber. Ależ ty dowcipny. - powiedziałam stając obok chłopaków. - Taką gadka nic nie zdziałasz. Gowno możesz Biebs i dobrze o tym wiesz. - syknęłam krzyżując ręce na piersi.

- A teraz radze usunąć  jego piękna twarz z mojej drogi bo będziecie mogli układać z niej mozaikę. - zwróciłam się do chłopaków stojących obok. Max podał mi kluczyki od jego sportowego auta i posłał mi uśmiech wchodząc do domu. Siedząc w samochodzie popatrzyłam jeszcze na okno a moim oczom ukazała się lecąca waza. Czułam się jak zwycięzca, bo wiedziałam, zr to przeze mnie jest zdenerwowany.

  Ale muszę być ostrożna, bo on jest nieprzewidywalny i w każdym momencie mogę zgnić pod ziemią . Odpaliłam ślinik wyjeżdżając z podjazdu z piskiem opon, rozpędzając się jak najbardziej mogłam. Po paru minutach znalazłam się już przed moim domem i z niechęcią tam weszłam. Pusto, jak zawsze . Jak najszybciej ogarnęłam sie tzn umyłam i położyłam do łózka. Miałam parę godzin żeby się wyspać bo jutro a raczej dzisiaj była już szkoła. Ten przeklęty Poniedziałek. Układając się wygodnie na pościeli zasnęłam.

*

- Al - głos mojej mamy rozbrzmiewał w mojej głowie. - kochanie wstawaj bo nie zdarzysz do szkoły.

 - Mmmyyhhmm.. – mruknęłam  w poduszkę

 - Jak mi się kurwa nie chce - mówiłam sama do siebie powoli wstając. Poszłam do łazienki wykonać poranna toaletę. Ogarnęłam się i poszłam wybrać ubrania na dzisiaj. Wybrałam prosty zestaw ubrań. Biała bluzka na ramiączkach, czarne rurki a do tego czarna dżinsowa kurtka . Na nogi wsunęłam swoje białe conversy . Wzięłam swój plecak ostatni raz spoglądając w lustro ,wyszłam z pokoju i wsuwając  do kieszeni iPhona. Zabrałam kluczyki od auta i wyszłam krzycząc do mamy na pożegnanie krótkie „ Pa” . Odpaliłam Porche i udałam się do szkoły. I znowu ten sam zjebany budynek. Powolnym krokiem mijając ludzi podeszłam do mojej szafki. Pierwszy wyrok Geografia i  moja ulubiona ulubiona nauczycielka pani Christin Peterson. Kocha mnie tak samo jak ja ją. Słyszycie ten sarkazm w moim głosie?. Zamykając szafkę usłyszałam dzwonek . Klasę miała  pod nosem. Weszłam do klasy witając się z Pax’em i siadając w swojej ławce. Chwile potem do klasy wszedł Justin Bieber. Wszystkie dziewczyny  robiły się mokre na sam jego widok i szły za nim wzrokiem. Nagle chłopak stanął przy mojej ławce. Kurwa był starszy o rok bo miał 19 a ja 18 . Kurwa dlaczego mama posłała mnie szybciej do szkoły?. Spojrzałam na niego.

 - Usiądziesz tu.. - zagroziłam - a  wykastruje.

 On tylko się zaśmiał i złapał za krzesło.

- Ty mi możesz skarbie. - zadrwił.

 Poprawiłam się na krześle nadal mierząc go wzrokiem.

- Pojebało ? - krzyknęłam gdy już chciał usiąść na miejscu obok. Mój głos słychać było w całej klasie.

- A masz z tym problem kochanie?. - na jego twarzy pojawił zadziorny uśmieszek. Stałam na przeciw niego a cała moja nienawiść powoli wychodziła.

- Masz kurwa jakiś problem ze chce tu usiąść. Jak tak to wypierdalaj! – krzyknął  wyrzucając ręce w powietrze.

Ja ci kurwa dam wypierdalaj.

 Pchnęłam krzesło a ono z hukiem uderzyło o podłogę. Złapał mnie za nadgarstek gdy już chciałam go uderzyć. Oczy wszystkich były wlepione w nas. Pani Peterson miała lekko uchylone usta.

 – Jesteś zwykłym kutasem Bieber! – krzyknęłam a na mojej szyj widoczne były żyły

- A ciebie jak mam nazwać ? Może zdradziecką kurwą?! – wydarł się a w jego oczach widniała chęć zemsty . Profesor nagle potrząsnęła głowa słysząc jak wyzywamy się od  Kurw, Frajerów, Kurasów i Szmat.

 - Jakson i Bieber ! - krzyknęła stojąc przy tablicy.

-  Do dyrektora - wskazała ręką  na drzwi. Justin trzymał mnie za nadgarstek więc wyrwałam się z jego uścisku, chwytając za mój plecak. Przeszłam obok Justina i skierowałam się w stronę drzwi z pogardą spoglądając na nią i resztę klasy.

 - Nie rzucaj się tak - powiedziała nauczycielka.

- Zamknij pizdę. - mruknęłam wychodząc z klasy. Jebana suka. Usłyszałam za sobą kroki. Doskonale wiedziałam kto to był. Włożyłam ręce do kieszeni idąc w stronę gabinetu. Jus złapał mnie za ramie i gwałtownie odwrócił.

 - Możesz kurwa przestać - spytał. Popatrzyłam na niego jak na idiotę.

 - Co co ci kurwa chodzi.?

 - Przestań mnie ignorować i drzeć mordę za każdym razem jak się do ciebie odzywał. - syknął krzyżując ramiona na klatce piersiowe. Przejechałam jeżykiem po wewnętrznej stronie mojego polika. - Słuchaj Bieber. Nie ma bardziej wkurwiającej osoby na świecie niż ty. Przestań mnie wkurwiać a nie będę drzeć mordy. Pasuje?- spytałam z ironia w głosie. Na jego twarz wkradł się zadziorny uśmieszek. - Jestem pewien ze nie wytrzymała byś ze mną nawet miesiąca. - oznajmił śmiejąc sie.

Czyby pan Bieber mnie wyzywał.

- Co masz na myśli? - spytałam zaciekawiona.

- Zakład kochana zakład. - puścił mi oczko. Jego pomysł był absurdalny zresztą tak samo jak on. Wyciągałam dłoń w jego stronę.

 - Daje ci... Miesiąc i będziesz miał mnie dość. -  oznajmiłam pewna siebie. Złapał moja dłoń i się uśmiechnął.

 - Już niedługo będziesz krzyczeć moje imię skarbie. - oblizał swoja dolna wargę.

- Jesteś tego pewien..? Za miesiąc będziesz błagał żebym z tobą została. - oznajmiłam puszczając jego dłoń.

Justin’ie Bieber’że zabawa dopiero się zaczyna.

***

CZYTASZ=KOMENTUJESZ

Siemanko! 

A to się porobiło ! Mam nadzieje, że wam się podoba, bo ja osobiście nie jestem zadowolona z tego rozdziału. Chciałabym bardzo podziękować jednej osobie. Dziękuje Ci za to że byłaś gdy tego potrzebowałam. Kocham Cię Sis i dziękuje za wszystko . Jesteś dla mnie bardzo ważna Katy ♥

+ 

Mam prośbę . Zaglądajcie na tego bloga:

http://believe-in-love-just-believe.blogspot.com/

Sama czytałam i jest genialny. Mam nadzieje że wam się spodoba ♥ 
PRZEPRASZAM ZA JAKIE KOLWIEK BŁĘDY. ROZDZIAŁ PISANY NA SZYBKO ! 

Rozdział 8

WAŻNA INFORMACJA POD ROZDZIAŁEM !

Alex’s  POV

Bzzzzzyyyy……. Bzzzzyyyyy

- Kurwa – jęknęłam, gdy usłyszałam cichy dźwięk mojego budzika. Dźwięk powoli narastał, a ja szukałam dłonią guziczka, po czym na niego nacisnęłam. Myślałam, że mam już spokój , kiedy zegarek zaczął dzwonić jak oszalały. – ZAMKNIJ PIZDĘ! – krzyknęłam gwałtownie wstając i wyrzucając zegarek przez  otwarte okno. Moja głowa pękała od litrów wódki, które w siebie wlałam

- W końcu spokój- mruknęłam w poduszę, ale nagle drzwi pokoju otworzyły się, a do pokoju weszła mama.

- Alex, nie widziałaś mojej bluzki? –spytała ze szczoteczką w buzi. Ja pierdole czy ją naprawdę pojebało.

- Nie, nie widziałam- syknęłam, a ona po prostu odeszła. – DRZWI ! – krzyknęłam za nią, ale ona nawet się nie odwróciła. – Kurde, drzwi – warknęłam, podnosząc się i podchodząc by je zamknąć. Trzasnęłam nimi i rzuciłam się na łóżko. Była dopiero 13 a o 23 byłam umówiona na robotę. Ale to kurde nie znaczy, że nie mam co robić, nie? Powoli zasypiając poczułam jak moja poduszka wibruję. Wsunęłam rękę pod poduszkę w poszukiwaniu telefonu, a następnie przyłożyłam urządzenie do ucha.

-Hmm – mruknęłam zaspana.

- Alex! – krzyknęła Cat.

- Co się stało? – spytałam unosząc się na łokciu zdenerwowana, nie mogąc wyczuć w jej głosie przerażenia czy raczej radości.

- Rusz dupę i wyjrzyj przez okno

- Yhmmm – wydobyłam z siebie nawet nie zamierzając się podnieść

- Kurwa, zobacz a nie się zgrywasz! – krzyknęła.

Co było aż tak ważnego, żeby mnie… O kurwa. Wyjrzałam za okno i zobaczyłam, ze cały mój podjazd był w kwiatach a na samym środku tego cyrku było serce. Kto wpadł na taki zjebany pomysł?

_-Widziałaś to?- spytała a raczej pisnęła z podekscytowania w padając do mojego pokoju. Mnie to raczej nie ruszało. Jakieś smęty, romantyczne wyznania… KWIATY! Po prostu to nie dla mnie.

- Yhmm. – mruknęłam obojętnie przechodząc obok niej. Ta spojrzała na mnie z takim zdziwieniem, jakbym wygrała olimpiadę matematyczną. No dobra, bez przesady. – Zaraz je wyrzucę. – krzyknęłam schodząc po schodach i bawiąc się palcami.

- Zamierzasz je wyrzucić?- zeszła za mną do kuchni, zachowując się jak cień. Oparła się o wyspę na której właśnie robiłam sobie kanapkę

- Wiesz co? Będę je hodować w ogrodzie – uśmiechnęłam się sarkastycznie- No chyba logiczne, że je wyrzucę. – oznajmiłam. Moja mama pokręciła tylko głową i wyszła do salonu. Zjadając moje kanapki, poszłam do pokoju ubrać dresy i włożyć bluzkę. Gdy byłam już z powrotem na dole ubrałam buty i wyszłam na dwór, aby pozbyć się tego czegoś. Pełno czerwonych róż zwróciło moją uwagę i zapewne nie tylko mi, bo w oknach widać już było „ miejski monitoring”. Zaczęłam zbierać bukiety i nosić je do śmietnika , który już po chwili był prawie pełen. Jedną z wiązanek wzięłam dla mamy. Od czasu do czasu spoglądałam w kwiaty czy w bukiecie nie znajduje się jaka kolwiek karteczka. Znalazłam ją dopiero przy ostatnim bukiecie. Wsunęłam ją pospiesznie do kieszeni dresów . Pozbycie się kwiatów, zajęło mi dobre pól godziny. Zabrałam z drewnianej belki odłożony bukiet i weszłam do domu, zakradając się do mamy , przytulając ja od tyłu i wręczając bukiet. Poszłam  do siebie, by mieć nareście święty spokój. Wzięłam jakąś tabletkę, bo kac dał już o sobie znać na dworze. Umierając, bo tak można nazwać mój stan, w którym byłam napisałam esemesa do Cat. Jej chyba też doskwierał, bo odpisała po dobrych 5 minutach. Na myśl przyszło mi, od kogo mogły być te kwiaty. Sięgnęłam do kieszeni i wyciągnęłam z niej mały kawałek kartki. Rozwinęłam go i postanowiłam przeczytać.

„Przepraszam Cię za wczoraj, trochę się upiłem. Mam nadzieję, że Cię to nie zraziło i jeszcze się odezwiesz.

Charls.”

Czy ja mu podawałam gdzie mieszkam?? Kurwa nie pamiętam mam urwany film. Wejście do klubu, drinki, poznanie Charls’a i urwany film. Pamiętam jeszcze tylko jak jakiś koleś chciał mnie...

„Ja pierdole. Od dzisiaj nie pije.”

 Zaśmiałam się pod nosem. Pieprzyć  to wszystko. Charls to po prostu frajer.


„ Ale nie zaszkodzi mi się nim pobawić. W końcu coś od życia mi się należy”- pomyślałam wybuchając śmiechem. Odłożyłam karteczkę na łózko i pogrążyłam się w śnie.

*

  Obudziłam się o 21. Kac trochę zmalał, ale głowa  nadal bolała. Wzięłam do ręki mój telefon. 10 nieodebranych od Cat i 15wiadomosci. Większość od Cat. Przetarłam zaspane oczy i usiadłam na łóżku. Zaczęłam otwierać wiadomości głowie z treścią ze mam się odezwać. Był tez esemes od Nieznany. Nie chętnie go przeczytałam.

Od: Nieznany

„ Będziemy czekać pod twoim domem. Nie spóźnij się.”

Uff. Ulga. A już myślałam ze uderzył się w łeb i będzie jakieś ckliwe teksty pisał. Jednak wiedziałam ze to dla niego nic nie znaczyło. Wstałam z łózka i zadzwoniłam do Cat. Chwile z nią pogadałam po czym poszłam ogarniać się do łazienki. Wyszłam z niej po 30 minutach. Stajać przed szafa w samej bieliźnie nie wiedziałam w co się ubrać. Założyłam biała koszulkę na ramiączkach a do tego dżinsowe spodnie ściągane na dole. Ubrałam skórzano- dżinsową kurtkę i zeszłam po cichu na dół. Ubrałam białe supry i wsunęłam telefon do kieszeni. Wyszłam przed dom gdzie czekał już na mnie samochód. . Rozsiadając się na fotelu pasażera rzuciłam „siem” na przywitanie. Uścisnęłam tylko dłoń z Johnem który siedział na miejscu kierowcy. Chłopak ruszył. Po 30 minutach byliśmy na miejscu. Jakiś stary magazyn w lesie. Policja pewnie nie wie ze w ogóle istnieje. Wysiedliśmy z samochodu i nasz wzrok przeniósł się na stojące tam 2 czarne samochodu. Pewnie należały do Laston’a albo do tego gangstera.  Wsunęłam broń za spodnie i zaciągnęłam koszulka by trochę ja ukryć. Spodnie nosiłam dość nisko wiec miałam ja raczej na tyłku. „No to zaczynamy” powiedziałam w myślach po czym  otworzyłam drzwi do magazyny. Na samym środku stało krzesło a na nim siedział gangster. Był związany sznurami i zakneblowany. Oświetlała go tylko lampa a w około było ciemno. No to mam ułatwione zadanie. Wysunęłam się na przód tak ze moja twarz zaczął oświetlać reflektor.
Obeszłam krzesło i sprawdziłam czy gangster jest przytomny. Nie był. No to trzeba poczekać aż się obudzi. Skinęłam głowa w stronę chłopaków ze mogą iść do samochodu a wyrazie czego niech przyjdą. Zrobili to co im kazałam, ale Justin się zawahał. Upewniłam go ze może iść lekkim uśmiechem. Z tym chłopakiem tez musze załatwić sprawy. Usiadłam na krześle i oparłam je o jakiś popsuty stolik. Obok niego stała wódka. Co mi zaszkodzi. Wzięłam butelkę do ręki i przechyliłam ja, gdy była już przy moich ustach. Dreszcze przeszły mnie gdy poczułam gorzka substancje spływająca po moim gardle. Od razu zrobiło się lżej. Posiedziałam jeszcze 10 minut gdy nagle gangster zaczął coś mamrotać pod nosem i się budzić. Na mojej twarzy pojawił się zadziorny uśmieszek

.  -Gdzie ja jestem? - mruknął gangster podnosząc głowę

  -  Eee.. W starym magazynie. - powiedziałam niskim głosem obserwując jak gangster rozgląda się na lewo i prawo zastanawiając się kim jestem i gdzie w ogóle się znajduję.

 Po co? - powiedział już pewniej.

  - Nie rzucaj się tak.- zaśmiałam się.  - Radze być milszym to wtedy mniej zaboli. - syknęłam już ostrzej.

  -Co zaboli?- zapytał zdezorientowany. 

- Twoja śmierć, frajerze. -wybuchłam tym złowrogim śmiechem jak czarownicy w bajkach. Miałam w rękach życie jakiegoś frajera i to ode mnie zależało czy przeżyje. Ale u mnie był już na straceniu.

 - A może byś się tak pokazał? Chce wiedzieć kto mnie zabije.- oznajmił nadal się rozglądając.

„Widzę twój strach, wiem że się mnie boisz”

 Tak śmiesznie wyglądał. Wzięłam łyka wódki i wstałam siadając na stoliku.

  - To może zagramy w „zgadnij kim jestem” , ale ja raczej nazywam to „zgadnij kto cię uśmierca”. -wszystkie słowa były wypowiedziane bardzo niskim ale naturalnym głosem. Czarno skory facet nadal się rozglądał.

 - Obstawiam się jesteś facetem- w końcu powiedział nie przestając ruszać głowa.

„Taki naiwny”

 - Tak? To w takim razie „Kim jestem?”. - zaśmiałam się. Ten kutas już nie żył. 

- Bieber?  - spytał pewnie  ale z lekkim zdziwieniem. Na sam dźwięk tego nazwiska wybuchłam złowieszczym  śmiechem idąc powoli w kierunku Stefano.

 - Akuku - powiedziała  wyłaniać sie z cienia.  - Jak widzisz nie jestem tym za kogo mnie uważasz. Jestem gorsza. - oznajmiłam krzyżując ręce na piersi. 

- Jackson - powiedział Verdie z wielkim zdziwieniem, prawię krzycząc

  - Tak się cieszysz ze mnie widzisz? - spytałam udając idiotkę.

  - To jak wolisz... Szybko i bez boleśnie czy może Długo ale cierpiąc? Wybieraj .- gangster spuścił głowę na dół wiedząc ,że nie ma co się wyrywać. Gdy stało się przede mną i była mowa o śmierci nikt nie miał szans. Podeszłam do niego i dałam mu butelkę alkoholu.

 –Masz napij się ostatni raz. - Gangster posłusznie zrobił to co mu kazałam nie podnosząc na mnie wzroku.

„Bał się. Rozumiesz bał się ! Znowu jesteś tą straszną „Death”, która zabijała wszystkich bez żadnych skrupułów”

 Oddając mi butelkę lekko się uśmiechał. Wypił połowę wiec pewnie było mu wesoło. Lepiej dla mnie - Dobry chłopiec- powiedziałam klepiąc go po ramieniu. Odeszłam kawałek dalej i wyciągnęłam pistolet.

–Pamiętaj Stefano, że śmierć zawszę cię dogoni i przed nią nie warto uciekać- oznajmiłam na co on podniósł głowę i ostatni raz na mnie spojrzał.

 – Będziesz smażyć się w piekle.

 - To ja jestem piekłem na ziemi – wypowiedziałam, a ula trafiła prosto w jego serce. Chowałam pistolet znowu za spodnie i zawołałam chłopaków. 

- Szybko ci to poszło.- oznajmił Dann

  - Szybko? Zanim ten  się obudził to trochę minęło. Dobra zwijajcie go i gdzieś zakopcie czy co kol wiek. A najlepiej spalcie. Wracam na chatę. - oznajmiłam kierując się w stronę samochodu. 

- Jedziesz z nami- powiedział Bieber. Albo się przesłyszałam albo temu gościowi dawno nie najebali. Stanęłam powoli się odwracając. 

-Co ty powiedziałeś? - spytałam przeszywając go wzrokiem.

 - To co słyszałaś- oznajmił a na jego twarzy był ten sam ironiczny uśmieszek ,który miał zawsze ,gdy się ze mną kłócił.

  -  Kurwa pytałam się co powiedziałeś? -  podeszłam bliżej.  - Ze jedziesz z nami szmato. - powiedział krzyżując ręce  na klatce.

  - Jak mnie  nazwałeś?! - spytałam prawie krzycząc.

 - Może idź do laryngologa ,bo kurwa nie dosłyszysz. - oznajmił a we mnie się  zagotowało. Podeszłam do niego i jednym zwinnym ruchem po prostu dostał z pieści w twarz. Lekko się przesunął łapiąc się za czerwone miejsce na jego twarzy.

-Dziwka - syknął. Puściły mi nerwy i po prostu się na niego rzuciłam i zaczęłam go okładać. Chwile po tym zostałam odciągnięta przez chłopaków.

 - Alex uspokój się - powiedział odpychając mnie na maskę.

 - Jebany kutas. - syknęłam . John skarcił mnie wzrokiem. Podał mi kluczyki i kazał wsiąść do auta. Gdy wszyscy łącznie z Bieber’em  , który usiadł obok mnie odpaliłam samochód.  Bieber mruczał coś pod nosem.

 - Zamkniesz w końcu mordę czy ci w tym pomoc- spytałam z irytacja. 


- Masz z tym jakiś problem - spytał patrząc na mnie.

 - Tak kurwa mam problem z tobą. - oznajmiłam nie odrywając wzroku od drogi. Chyba John chciał cos powiedzieć, ale nie pozwolił mu na to Justin.

 - Ja pierdole. O co ci kurwa chodzi dziewczyno. Okres masz czy co? - spytał chcąc mnie zdenerwować i mu się to udało.

 - Jeżeli mój okres nazywa się Justin To kurwa tak mam. To ty zachowujesz się jak jakiś jebany pan i władca. Wieczne problemy. Ogarnij się człowieku bo sam nie jesteś. A swoim zachowaniem doprowadzasz wszystkich do irytacji.  - oznajmiłam co jakiś czas patrząc na niego. On się zaśmiał

  - Przestań pierdolić,  bo gówno wiesz. - powiedział opierając rękę na oknie.

 -Ja gówno wiem? Słyszysz się w ogóle. Bieber to ty.. - nie pozwolił mi dokończyć ,bo jego usta mnie przymknęły. Momentalnie się od niego oderwałam.

 - Co to kurwa miało być?! - krzyknęłam zatrzymując samochód.

 - Jedyny sposób żeby cię uciszyć. - oznajmił posyłając mi zadziorny uśmieszek.


- Wyjdź. - powiedziałam spokojnym tonem.


- Co ? - spytał patrząc się na mnie jak na idiotkę.

 - Wyjdź – powtórzyłam, ale on nawet nie drgnął tylko nadal się patrzył.

 - No wypierdalaj kurwa. – krzyknęłam, a mu uchyliły się tylko lekko usta. Otworzyłam drzwi od samochodu i wysiadłam zmierzając do drzwi Justin’a .Chwyciłam za klamkę  i otworzyłam je nachylając się, żeby wyciągnąć z samochodu Bieber’a.  Gdy stał już na drodze zamknęłam drzwi. I poszłam na swoje miejsce.

 - Kurwa co ty odpierdalasz Al?! - krzyknął . Ale mnie to jakoś nie obchodziło. Zamknęłam drzwi i po prostu ruszyłam zostawiając go samego w pustym lesie.

*

JEŻELI PRZECZYTAŁEŚ TEN ROZDZIAŁ PROSZĘ O JAKI KOLWIEK KOMENTARZ NAWET ZWYKŁA KROPKĘ. TO WIELE ZNACZY, A JA WIEM, ŻE MAM DLA KOGO TO PISAĆ. 

DZIĘKUJE ♥ 

I'm back! 

Wracam z nowym rozdziałem i nowymi pomysłami na dalsze rozdziały. Jak wam się podoba ten rozdział, bo dla mnie osobiście mógłby być lepszy. PRZEPRASZAM , że tak długo musieliście czekać, ale miałam bardzo dużo do roboty. Ale teraz postaram się dodawać rozdziały co najmniej co 2 tygodnie, jak nie mniej. 

Mam nadzieję , że wam się podobało. Zapraszam do komentowania. Jeżeli macie pytania dotyczące bloga zapraszam na mojego ask'a. ( link w informacjach, na pasku obok. Dziękuję! )

Pomocy!!

Mam dla was STRASZNĄ wiadomość....  Nie mogę dodać rozdziału, ponieważ Wydarzyła się straszna tragedia. Wiem że czekacie , ale musicie jeszcze tutaj zostać. Ze mną ! Jeżeli macie pytania to komentujcie lub piszcie na moim ask'u. Przepraszam ! ♥ Ściskam ♥

Przepraszam

Bardzo, ale to BARDZO PRZEPRASZAM.... wiem, że jestem do niczego, że nie potrafię pisać i , że tak naprawdę to wszystko jest do niczego. Was tu nie ma.. a jeżeli nie ma was nie ma mnie... Mam już sporo rozdziałów na telefonie, ale po prostu nie mam siły wstawić ich na bloga. Przepraszam, że was zawiodłam... ale też to dlatego, że jestem chora. Jeżeli jesteście.. SKOMENTUJCIE !!! Chce chociaż wiedzieć czy ktoś to czyta... Kocham Was ♥ 

Mogę wam powiedzieć, że dalsze rozdziały są bardzo ciekawe... Ale to tak na marginesie.. Jeszcze raz PRZEPRASZAM... Jestem do niczego ♥

Rozdział 7

NOTKA POD ROZDZIAŁEM ! + Czytasz = KOMENTUJESZ 

Justin’s POV

Szykując się na wyjście do klubu przejechałem po włosach dłonią, układając je oraz wyciągnąłem z szafy moją kurtkę i ubrałem ją. Wyglądałem zajebiście, zresztą jak zawsze. Zszedłem na dół i zobaczyłem Johna i Danna stojących przy drzwiach i czekających na mnie.

- No nareszcie Bieber . Ile można czekać? – Powiedział Dann

- Szykujesz się jakbyś był jakąś laską i nie wiedział jaki lakier będzie ci pasował.- syknął John. Nie zwracając na nich uwagi, przeszedłem obok nich i chwyciłem za kluczyki od auta. Wyszedłem z domu, wsiadając do czarnego lamborghini. Poczekałem jeszcze, aż chłopacy ruszą swoje szanowne dupy i wsiądą do samochodu, po czym wyjechaliśmy do klubu, aby wyrwać jakiś towar.

Alex’s  POV

Dojechaliśmy z Cat do klubu. Minęłyśmy te wszystkie dzieciaki czekające, aż w końcu ktoś wpuści je do środka. Nagle jakaś blondynka, złapała mnie za ramię.

- A ty gdzie się niby wybierasz? – spytała swoim piskliwym głosikiem, zaciskając swoją dłoń na moim przedramieniu.

- Zabieraj te łapy dziwko! – syknęłam z irytacją.

- Nie jestem dziwką, szmato – odpowiedziała pokazując swoje miny.

– Kim ty w ogóle jesteś, żebyś miała prawo mnie dotykać? Zajmij się lepiej piłowaniem paznokci i malowaniem rzęs, bo tusz ci się rozmazał skarbie - powiedziałam z ironicznym uśmieszkiem na twarzy, po czym  zrzuciłam jej dłoń z mojego przedramienia i weszłyśmy z Cat do klubu . Muzyka rozbrzmiewała po całym klubie. Przedarłyśmy się przez tłum tańczących ludzi na parkiecie do baru , aby coś zamówić.

- To co chcesz Cat? – spytałam przypatrując się niskiej dziewczynie.

- Może drinka – posłała miły i ciepły uśmiech.

- 2 średnie drinki – powiedziałam do barman, który właśnie skończył obsługiwać jakiś facetów.

- Już się robi skarbie.- uśmiechnął się, biorąc się do robienia naszych napoi. Po wypiciu drinka zrobiło nam się jakoś lżej, bo nie należał on raczej do mocnych niż średnich. Rozmawiałyśmy o dzisiejszej imprezie u mnie.

- Zapomniałam Ci powiedzieć, że masz śliczny naszyjnik. – powiedziała dziewczyna, przenosząc wzrok z mojej twarzy na szyje.

- Dziękuje – odpowiedziałam nie pewnie.

- Tata Ci go dał? – lekko pochyliła głowę w bok.

- Ehhh.. – Zachwiałam się. Miałam jej powiedzieć, że dostałam go od chłopaka, który zrujnował mi życie i mnie prześladuje. I że do tego wszystkiego wciąga mnie na nowo w całe to bagno, z którego się wydostałam. W końcu zebrałam się na odwagę, by jej to powiedzieć.

- Nie. Nie dostałam go od taty – spuściłam wzrok na ziemie.

- W takim razie od kogo? – w jej głosie było słychać ciekawość, ale takiej odpowiedzi się nie spodziewała.

- Od.. Justina.- powiedziałam spuszczając głowę i teraz już całkiem unikając jej spojrzenia. Dziewczyna o mało co nie zachłysnęła by się drinkiem.

-Od KOGO?! – krzyknęła z niedowierzaniem

- Dał mi go Justin.

.- Masz go od Justina??!- powtarzała moje słowa, co powoli mnie irytowało.

- Kurwa. Tak od niego. Ile razy mam ci to mówić? Nie rozumiesz za pierwszym razem?!

- Dobra, dobra. Tylko dostałaś go od Jaya. Słodko – oznajmiła skacząc na krześle z podekscytowania.

- Przeżywasz to jak mrówka okres. Cat ogarnij to tylko łańcuszek.

- Ale łańcuszek od Justina. – powiedziała, a z jej twarzy nie schodził uśmiech.

- Nie pierdol już o tym i chodź potańczyć. – wstałam z krzesła ciągnąc ją za rękę , aby skończyła gadać. Przetańczyłyśmy z 5 piosenek, a parkiet po 2 należał już do nas . Co chwile tańczyłyśmy z innymi, dobrze się przy tym bawiąc. Ich miny były bezcenne, gdy oznajmiałyśmy, że nie mają najmniejszych szans u nas. Wypiłyśmy parę drinków, a świat stawał się piękniejszy.

Justin’s POV

Mijając ludzi czekających na wejście do klubu, przywitałem się z ochroniarzami. W klubie rozbrzmiewała głośna muzyka, a ludzie tańczyli na  parkiecie. Można przyznać ,że towar tył całkiem niezły. Obejrzałem poszczególne dziewczyny, by wiedzieć , do której uderzyć. Podeszliśmy z chłopakami do bary zamawiając drinki i idąc do naszego stolika na balkonie, przy którym zawsze siedzieliśmy.

- To jak Bieber? Co powiedziała na naszyjnik? –zadrwił Dann, kładąc nogi na stół.

- Nie wiem – mruknąłem.

- Jaki łańcuszek? Czy o czymś  nie wiem? – spytał John lekko podnosząc się z krzesła.

- Bieber się zakochał – zaśmiał się Dann, a mnie doprowadzało to do szału.

- Nie zakochałem się tylko dałem jej prezent. Ma dzisiaj urodziny. – usprawiedliwiałem, ale na marne, bo obaj chłopacy wybuchli śmiechem.

- Wmawiaj sobie , wmawiaj .- zaśmiał się Dann.

- Pierdol się – syknąłem wstając z krzesła i zmierzając w stronę baru, aby coś zamówić. Na parkiecie roiło się od gorących lasek, które kręciły swoimi tyłkami i prosiły by je przelecieć. Na mojej twarzy pojawił się uśmiech, gdy dostrzegłem śliczną, samotną dziewczynę stojącą przy barze. Podszedłem do baru i posłałem jej mój uśmiech, który zawszę działał. Teraz też się sprawdził. Dziewczyna lekko się zarumieniła spuszczając głowę, ale nie odrywając ust od swojej słomki i nie przestając sączyć drinka. 

- Co taka piękna dziewczyna robi sama w klubie? – spytałem przenosząc wzrok na brunetkę stojącą przy barze.

- Czekam na jakiegoś przystojniaka, który by zagadał. – oznajmiła patrząc na mnie swoimi zielonymi tęczówkami. – No i mogę spytać o to samo. Co taki przystojniak robi tu sam? – lekko się zaśmiałem, teraz już całkiem siedząc przy niej.

- Justin – oznajmiłem, podając jej dłoń.

- Pamela – uścisnęła moją dłoń i uśmiechnęła się

- 2 drinki poproszę – skinąłem do barmana, który zaraz przyniósł zamówienie. Rozmawiałem z Pamelą z dobrą godzinę, po czym poszliśmy potańczyć. Przeciskaliśmy się przez tłum tańczących dzieciaków. Dostrzegłem dziewczynę o czerwonawych włosach i tańczącą obok szatynkę. Na mojej twarzy od razu pojawił się uśmiech, kiedy dostrzegłem na twarzy Alex, naszyjnik ode mnie. Pamela zatrzymała się w miejscu , z którego miałem idealny widok na te dwie tańczące dziewczyny. Taniec Pameli nie był nawet porównywalny do tego jak tańczyły tamte. Poczułem lekką zazdrość, orientując się, że tańczą one z jakimiś facetami. Dobra Bieber, czas spławić tą szmatę.

- A może skoczylibyśmy tak do toalety, na bliższe zapoznanie? –szepnąłem jej do ucha, gdy wyginała swoje ciało przy mnie.

- Myślałam, że nigdy nie spytasz. – oznajmiła łapiąc mnie za rękę i prowadząc do męskiego. Mały numerek nie zaszkodzi no nie? Weszliśmy do kabiny i od razu zostałem przyciśnięty przez dziewczyne i jej pocałunki. Po 2 minutach sukienka dziewczyny była już odpięta , a moim oczom ukazały się 2 jędrne piersi. Złapałem jedną w dłoń, bawiąc się nią, na co dziewczyna wydała z siebie ciche jęki. Moje usta wędrowały po jej szyi, sprawiając jej tym przyjemność. Naglę dziewczyna upadła na kolana, rozpinając moje spodnie i dłonią dotykając mojego kolegi. Zsunęła moje bokserki , chwytając go w dłonie i umieszczając w swoich ustach. Zaczęła powoli, na co ja złapałem jej głowe w swoje dłonie i zacząłem nią ruszać, nadając tępa. W pomieszczeni było słychać tylko ciche jęki. Wydobyłem z siebie głośny jęk, co oznaczało , że doszedłem. Dziewczyna nie podnosząc się z ziemi przełknęła spermę wycierając dłonią swoje usta. Może minęło 10 minut , a było już po wszystkim. Zapinając rozporek wyszedłem z toalety zostawiając tam dziewczynę bez żądnego jebanego „ Dziękuje”

- Ty Dupku.  – krzyknęła orientując się, że nic więcej z tego nie będzie

- Szmata- syknąłem wychodząc z męskiego, kierując się w stronę stolika, przy którym siedzieli chłopacy.

- I co Bieber? Wyrwałeś coś? – spytał John, gdy podszedłem do stolika.

- Tak jakby- na moją twarz wkradła się łobuziarski uśmieszek, gdy przypomniałem sobie minę dziewczyny, po usłyszeniu, że nic z tego. Opowiadałem chłopką o Pameli, gdy na nagle ktoś na parkiecie krzyknął.

Alex’s POV

Tańczyłyśmy z Cat już dobra 1,5 h. Powoli zaczynały boleć mnie nogi i świat zaczynał mi się fazować. Co chwile wybuchałam śmiechem, ale nadal miałam kontrole. No można tak powiedzieć. Aktualnie tańczyłam z Charlsem. Fajny koleś. Miał zabójczy uśmiech, ale Justina był lepszy. Ja pierdole co ja gadam. Tańczyłam tyłem do chłopaka, trzymając się jego ud, gdy jego ręce spoczywały na moich biodrach.

- Skarbie, może chodź na zaplecze –zaproponował mi szepcząc do ucha. Nic nie powiedziałam, tylko odrobinę się odsunęłam wyczuwając, że bardzo się napalił. Nagle poczułam mocny uścisk na moim nadgarstku, momentalnie wytrzeźwiałam. Próbując go odepchnąć, wyrwałam się z uścisku.

- Wiem, że tego chcesz, kotku – Mruknął na co ja automatycznie odskoczyłam dalej. Lecz nic to nie dało, ponieważ podszedł jeszcze bliżej, chwytając mnie.

- Chodź tutaj – warknął trzymając mnie za biodra. – Chodź tu szmato!

I wtedy nie wytrzymałam. Uderzyłam do prawą pięścią w twarz, że z jego nosa zaczęła wypływać krew. Wystraszona Cat krzyknęła i wtedy wszyscy przestali tańczyć. Nawet ludzie na balkonach powstawali i podeszli do barierek.

- Dziwka – syknął trzymając się za nos.

- A ja Alex, miło mi – oznajmiłam z sarkazmem i irytacją. Chłopak najwyraźniej nie chciał odpuścić, ponieważ po moich słowach przysunął się bliżej mnie i złapał za rękę.

- Teraz mi ładnie zaśpiewasz przepraszam. – warknął , a w jego oczach widoczna była chęć zemsty, za to co zrobiłam.

- Nigdy – mruknęłam , gdy naglę ktoś złapał chłopaka za ramię i go odwrócił.

- Nie rozumiesz, że powiedziała nie? – spytał chłopak, lekko się uśmiechając i patrząc w moje liliowe oczy, po czym przeniósł swój wzrok na Charlsa.

- Ty niby kim kurwa jesteś, żebyś mnie pouczał?- zapytał oburzony , odrzucając rękę szatyna ze swojego ramienia.

- A dostałeś kiedyś w ryj ? Oj przeprasza, jebła ci dziewczyna – mówiąc to wybuch udawanym śmiechem. Charls podszedł do szatyna i popchnął go. – To niebyło mądre z twojej strony…

- Wypierdalaj Frajerze! – burknął Charls odwracając się w moją stronę, ale naglę został gwałtownie odwrócony i powalony na ziemie przez Justina.

- Mówiłem, że nie było to mądre frajerze. – oznajmił spluwając. Chłopak zwijał się z bólu na ziemi, a Jus podszedł do mnie.

- Nie prosiłam cię o pomoc – powiedziałam krzyżując ręcę na piersi. Odwróciłam się w stronę Cat i przytuliłam ją, bo była cała roztrzęsiona. Kurwa najlepsze urodziny w życiu. Chowając telefon do torebki, odgarnęłam jej włosy z twarzy. – Chodź Cat, zamówiłam Ci taksówkę – idąc w stronę drzwi wyszłam z klubu i podeszłam do czekającej już taksówki. Otworzyłam drzwi, pomagając dziewczynie wejść do środka.

- Nie przejmuj się Cat . Nic się nie stało.

- Przepraszam – powiedziała spuszczając głowę

- Za co?! – spytałam zadziwiona. – Nie masz za co przepraszać. Jedz do domu i odpocznij. Zadzwonię jutro. – kiwnęła twierdząco głową, a ja zamknęłam drzwi taksówki. Biedna Cat. Popatrzyłam jeszcze jak taksówka znika za rogiem i wróciłam do klubu po moją kurtkę. Znowu wychodząc z budynku, ruszyłam do domu. Miałam dość spory kawałek do przejścia, ale chciałam nad wszystkim pomyśleć, ale jak zawsze ktoś mi to utrudnił. Usłyszałam, ze ktoś za mną biegnie. Wyszłam z klubu dobre pół godziny temu.

- Ej mała – ktoś zaczepił mnie na ulicy . Nerwowo odwróciłam głowę i zobaczyłam, jakiegoś chłopaka w kapturze. – Masz może szluga? – spytał przyciskając mnie do ściany.

- Nie. Nie mam. Nie palę – mruknęłam ostro, chcąc wydostać się z jego uścisku

- Nie tak ostro, kochanie.  Śliczna jesteś – powiedział delikatnie głaszcząc mój policzek, a mocniej na mnie napierając. Chciałam się wydostać, ale nie miałam już siły. Postanowiłam, że zacznę krzyczeć , ale w ostatniej chwili chłopak zatknął mi czymś usta. Nie miałam siły się wyrywać. North Street to najbardziej niebezpieczna dzielnica, a ja akurat musiałam tedy iść. Powoli zaczął całować moją szyję, a ja tylko próbowałam się wyrwać. Był za silny. – Nie wyrywaj się tak kochanie, bo to zaboli – ostrzegł na chwile przestając mnie całować. Moja twarz nie ukazywała żadnych emocji. Żadnych łez, złości czy smutku. Wszystko było puste. Spojrzałam tylko na swoje nadgarstki i dłonie, które powoli robiły się pewnie fioletowe, z powodu tak mocnego uścisku. Złapał mnie za udo, ale w tym momencie, ktoś go ode mnie odciągnął i uderzył w twarz, a następnie w brzuch. Stałam jak wryta. Znowu mi pomógł. Znowu mnie uratował. Spojrzałam na niego, gdy skończył kopać chłopaka. Naglę odwrócił się w moim kierunku.

- Alex – powiedział prawie szeptem. Ale ja nie chciałam go słychać. Pod wpływem jego głosu coś we mnie pękło.

- Zostaw mnie!! – krzyknęłam, pospiesznie odchodząc. Nie wiedziałam czy mam być zła czy się rozpłakać. Przed chwilą prawie mnie zgwałcili. Szłam szybkim krokiem i powoli traciłam nad sobą kontrolę. Poczułam szarpnięcie za ramię, które spowodowało, że się odwróciłam. Stał tam, a ja nie wiedziałam jak się odezwać.

- Czego ty ode mnie jeszcze chcesz. Mało Ci ?- wybuchłam złością, a każde moje słowo było przesączone nienawiścią.

- Alex- zaczął, ale nie pozwoliłam mu skończyć, bo tak po prostu się rozpłakałam. – Ej skarbie – powiedział podchodząc bliżej mnie i przytulając.

- Nie płacz. Jesteś silna, dasz sobie radę – wyszeptał mi do ucha, kiedy ja moczyłam jego koszulkę. Jego zapach był uzależniający. Poczułam się tak jakoś… Bezpieczniej. Przyciągnął mnie jeszcze bliżej, wtulając się w moje włosy. Nasze ciała idealnie do siebie pasowały. – Chodź odwiozę cię do domu. – powiedział, gdy się uspokoiłam i odsunął się, ale nie puścił, nadal trzymał mnie przy sobie tak jakby w obawie, że coś złego może mi się mi się stać. Poszliśmy do jego samochodu, który stał niedaleko. Justin poczekał, aż wsiądę. Przeszedł na drugą stronę samochodu, wsiadł na swoje miejsce i odpalił auto. Przez całą drogę do domu nie powiedziałam ani słowa. Myślałam o jutrzejszej akcji i pozbyciu się ofiary. Musisz być ślina Alex… Dla Sam i Mamy. Justin zatrzymał samochód przed moim domem. Chwilę siedzieliśmy w ciszy, ale przerwał ją Jus swoim chrząknięciem.

- Przepraszam. Zamyśliłam się – powiedziałam przenosząc wzrok na chłopaka.

- Nic się nie stało. Jutro się widzimy ? – zapytał patrząc w moje oczy. Jego wzrok był taki… Przyprawił mnie o ciarki.

- Tsaa – mruknęłam w końcu , lekko się uśmiechając. To był szczery uśmiech.  – I dziękuje za wszystko- popatrzyłam na niego i chciałam już iść , ale Justin złapał mnie za rękę . Popatrzyłam na niego, a on przybliżył się do mnie i musnął moje wargi. Nie wiem jak to się stało, ale odwzajemniłam pocałunek, tak że wpił się w moje usta. Po moim ciele przeszły dreszcze. Usta jak narkotyk. Dosłownie. Złapał mój policzek w swoją dłoń i przejechał językiem po mojej dolnej wardze, prosząc o pozwolenie. Nie wiem jak, ale pozwoliłam mu na to, a po chwili nasze języki walczyły o dominację. Nasz pocałunek się wydłużał i stał się bardziej namiętny. Całował mnie tak jakby od tego zależało wszystko.

„Nie! Nie mogę dłużej.”

 Gwałtownie się odsunęłam i wyszłam z samochodu. To zaszło za daleko. Weszłam do domu, zdjęłam szpilki i popędziłam do pokoju. Rzuciłam się na łóżko ze łzami w oczach. Nie mogłam zapomnieć o nim. Nie mogłam zapomnieć o tym, co kiedyś nas łączyło, o pocałunku. Ze wszystkimi myślami, a w szczególności z jedną , zasnęłam jak dziecko. 

***

ROZDZIAŁ NIE BYŁ SPRAWDZANY

Siemanko :D 

Przepraszam, że musieliście czekać, ale tak jak napisałam miałam (nadal mam ) problemy zdrowotne. 

Mam nadzieje , że nadal jesteście i że będziecie, bo coraz częściej mam ochotę to wszystko rzucić. 

PROSZĘ KOMENTUJCIE, bo to MOTYWUJE!

+

Mamy już 7 rozdział. Osobiście mi się nie podoba, ale ocena należy do was :* 

Całowali się .. To znaczy, że nadal coś do siebie czują?